Ελαστικά με… ταυτότητα

κλικ για μεγέθυνση

Η ΕΕ βάζει τέλος στην ανασφάλεια των κατόχων αυτοκινήτων που σκοπεύουν να αγοράσουν καινούργια λάστιχα, εισάγοντας υποχρεωτικά από την 1η Νοεμβρίου 2012 την επίσημη πιστοποίησή τους. Τα ελαστικά θα εφοδιάζονται με μια αυτοκόλλητη ετικέτα, στην οποία θα καταγράφονται συνοπτικά η ικανότητά τους σε βρεγμένο οδόστρωμα, η ηχορρύπανση που προκαλούν και τα επίπεδα κατανάλωσης καυσίμου. 




Η μορφή του συγκεκριμένου αυτοκόλλητου θα είναι παρόμοια με εκείνη των πιστοποιήσεων που χρησιμοποιούνται για τις λευκές ηλεκτρικές συσκευές, καθώς θα χρησιμοποιηθούν ευκολονόητα γραφήματα και μια κλίμακα αξιολόγησης από το Α (άριστα) έως το G (χειρότερος βαθμός).

Για κάθε επί μέρους αξιολόγηση χρησιμοποιούνται συγκεκριμένα κριτήρια: για παράδειγμα, στην κατηγορία κατανάλωσης καυσίμου ανεβαίνει το ελαστικό μία κατηγορία όταν εξοικονομεί 0,1 λίτρα ανά 100 χλμ. Ετσι, θα γνωρίζει ο καταναλωτής ότι ένα ελαστικό της κατηγορίας Α καταναλώνει π.χ. 0,2 λίτρα λιγότερα καύσιμα από ένα λάστιχο που έχει αξιολογηθεί με C στον συγκεκριμένο τομέα.

Εξαιρετικά σημαντικό είναι και το κριτήριο της συμπεριφοράς του ελαστικού σε βρεγμένο οδόστρωμα. Εδώ αξιολογούνται οι αποστάσεις φρεναρίσματος στη βροχή από αρχική ταχύτητα 80 χλμ./ώρα και οι διαφορές ανά κατηγορία κυμαίνονται από 3 έως 6 μέτρα. Με άλλα λόγια, το ίδιο αυτοκίνητο φρενάρει και ακινητοποιείται έως 18 μέτρα νωρίτερα αν φέρει ελαστικά κατηγορίας Α και όχι της χειρότερης κατηγορίας F! Πρόκειται για μια διαφορά που μπορεί να αποδειχθεί ζωτικής σημασίας σε περίπτωση σύγκρουσης.

Το τρίτο εικονίδιο αξιολόγησης αναφέρεται στον θόρυβο κύλισης κάθε ελαστικού και αποτυπώνεται με μαύρες τοξοειδείς γραμμές. Οσο περισσότερες οι γραμμές τόσο πιο θορυβώδες - άρα ενοχλητικό για τους επιβάτες και το περιβάλλον - είναι και το λάστιχο.

Ο υποψήφιος αγοραστής δεν πρέπει να αρκεστεί βεβαίως μόνο στην ευρωπαϊκή ετικέτα, καθώς λείπουν για παράδειγμα στοιχεία για την απόδοση του ελαστικού σε στεγνή άσφαλτο, για την ταχύτητα που φθείρεται, για τη συμπεριφορά του στις στροφές και σε συνθήκες υδρολίσθησης (aquaplaning) κτλ. Είναι πάντως ένα πρώτο βήμα, που θα ξεχωρίσει έως έναν βαθμό τα ποιοτικά ελαστικά από τα επικίνδυνα και θα υποχρεώσει τους κατασκευαστές να αναβαθμίσουν τα προϊόντα τους, αν θέλουν να παραμείνουν ανταγωνιστικοί.

 ΠΗΓΗ: www.tanea.gr